Bir kadın tanıdım yaşı küçük yaşadıkları büyüktü, bir kadın tanıdım çokca güler okyanus kadar ağlardı… gözleri bazen bir bulut düşmüş bir deniz dalgası, bazen ulaşılması zor bir gök kuşağı idi, ona kavuşmak zor idi, ama kavuşunca geçen zaman en kötü düşmanınız idi … Bir gülüşü vardı ki o güldüğü zaman gökyüzü gülümser, kuşlar şarkılar fısıldar, rüzgar eşlik eder, ağaçlar çiçekler dans ederdi, doğa benim yüreğimde bu esnada ona serenat yapardı… tüm acıları unutturdu gülüşü…
bazen bir anımız çokça acımız vardı, güzellikler arda kadar değerli azra kadar umut doluydu, umudu vardı bir adamın bu küçük kadına… şiirin sonunda o umut sevdalara sesleniş oluyordu Sevin sevdiklerinizi yüreğinizde öyle büyütün ki kimse zarar veremesin adını aşk koymuşsanız eğer umudu kaybetmeden sevmeli güzel insanlar.. Umut ve sevgi sizin bir yanınız onu sevdiklerinize vermekten çekinmeyin… o zaman gülüşlerin, o zaman aldığınız nefesin bile onunla ne kadar değerli olacağını anlayacaksınız…
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta