gecem, gündüzüm hep seninle..
aşkın ben de bir saplantı oldu
küçüğüm.
nasıl bir aşk bu, beni ben den aldı.
kendimi kaybediyorum
seni, düşündüğümde.
aşkın ise kalbimde,
eritiyor beni, günden güne.
hayatımın bir anlamı kalmadı
seni görüyorum düşlerimde.
küçüğümdün bebişimdin
sana seslendiğimde.
canımdan bir parçaydın
damarlarımdan akan kandın sanki.
seni hissediyordum
sen, beni hissettiğinde.
düşüncelerimizde yaşıyorduk
aşkımızı, sevgimizle.
aşkını kalbim de taşıyorum
büyük bir zevkle.
seni çok seviyorum küçüğüm,
bitmeyen hasretinle.
kelepçelerle bağladım kendimi sana,
aşkımız bitmesin diye.
bak kalbim nasıl çarpıyor
görsen şaşarsın yine.
şu an yanımda olsaydın
sarılırdım sana özlemimle.
bir daha bırakmazdım seni,
yalnız benim ol diye küçüğüm.
Kayıt Tarihi : 7.5.2006 20:39:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Menekşe Gülay](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/05/07/kucugum-88.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!