küçüğüm
yokluğumun sebebi
suskun dalgınlığımın sebebi
sen
büyüyüpte çiçek açacaksın daha
ben
hep hazanı yaşadım
açmadı bende hiç bir çiçek
yüreğimde sakladığım sen dışında
ve dallanıp budaklanmadı hiç bir renk
dalıp dalıp kaybolduğum o mavin dışında...
baktıkça sana
dünyanın bütün yıldırımları
boşalır yüreğime
hayatımı
su gibi ezberledim
hep aynı yolculuktayım
aynı türküyü söylerim
ve gülmeyi çoktan unuttum...
küçüğüm
sen
büyüyüpte çiçek açacaksın daha
ben
hep ölümü yaşadım
seni düşündükçe
sana ölüm getireceğimden korkarım
yokluğumun sebebi
suskun dalgınlığımın sebebi...
24.04.2000
İmran TekinKayıt Tarihi : 23.4.2006 18:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İmran Tekin](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/04/23/kucugum-87.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!