Pencerenin önüne, bir kuş kondu
Sanki seni bana, getiren oydu
Ağladığını, cümle alem duydu
Dedim üzmeyecek, küçüğüm seni
O çok küçüktür, sana ne söylesin
Bırak küçüğümü, gönlün eylesin
Oda senin gibi, küçük bilesin
Dedim üzmeyecek, küçüğün seni
O senin gibi, yaramaz biriydi
Gizli gizli, kulağıma eğildi
Bu kez şikâyetçi bile, değildi
Dedim üzmeyecek, küçüğüm seni
Ne güzel sohbetti, uçup gitmese
Sana gelip benim, selamım dese
Senden aldığını, bana getirse
Dedim üzmeyecek, küçüğüm beni
(0550) Eylül 2002
Midayet Kara
Kayıt Tarihi : 26.12.2018 13:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!