Küçüğüm Şiiri - Süleyman Balaban

Hasretimdim, içimi dağlayan,
Karlar yağdırdın, yaz ortasında,
Sıcak mevsimime,
Bunalmıştım, belki de,
Bir muammaydın derinden,
Bir sevdalı yüreğim vardı,
Onuda çekip aldın sinemden,
Daha ne yaparım bilemem,
Kuşluk vakti gözlemekteyim yollarını,
Ümitsiz bir kağıda,
Yazdım adını küçüğüm,
Bak şimdi saat öğleye vardı,
Kapandım içime,
Çaresizce okumaktayım!...

Özlemimdin, karanlık odamı,
Işık ışık aydınlatan,
Gülmek benim neyime,
Gözlerim yaşlarla dost oldu,
Diretmişliğiyle genç,
Delikanlı yüreğim,
Bir hüzne öykülendi,
Belkide sonu yoktu,
Ben ayrılıkların adamıyım,
Gidişin sanki ateşten bir oktu!...

Hani gelmedin ya!
Sevda ateşiyle tutuştum, yanıyorum,
Gurur, aşkı yener demiştin ya!
Yalnızlığımla son söz,
Kahreden kelimeleri düşünüyorum,
Bir kağıt, bir kalem yeter bana,
Aldanma, gözünü senden sakınanlara,
Dostlarım şahit, küçüğüm,
Ben aşkı yazıyorum!...