Küçüğüm Şiiri - Fatma Koyuncu

Küçük bir göz temasıyla başlamışdi
ne sen cekebilmisdin gözlerini benden
nede ben kopabilmişdim senin büyünden
hiç ummadığımız bir anda isd e
böyle demir atmış di kalplerimiz birbirine

sen benim küçüğüm olmuşdun
ben senin üzüm gözlün
saatler dönerdi birlikteyken saniyelere
hicbir kalp bu kadar ikiz olmamıştı birbirine
sen benle durgun sulardan dönerken şelaleye
ben seninle olurdum hayaller içind e bir prenses
elimi tutarken bile ürperirdi için
gözlerimde kaybolurdun küçüğüm sessizce
dostluk sahip çıkmak ve sevmek
en güzel sende yakışmisdi bize.

gözlerimizi kapatıp kurardık hayaller
sen bana izletecekdin sabah yakomozunu
gezecektik kumsalda el ele
küçük bir yuvamız olacakdi sıcak ve aşk dolu
sen isterdin 3 çocuk ben ise 2 tane
kızlarımız olsun derdin sen gibi bakan
ben ise isterdim oğullarım olsun
sen gibi yürekden seven
seninle hayaller bile tertemizdi küçüğüm ısde

sonra zamansız çıkdı ayrılık rüzgarları
korktuğumuz oldu kıskanalar bizi ayırdı
delice seven iki sevdalinin yüreği
yetmedi birbirine tutunmaya
başka dünyalara savruldu
ne sen unutabildin beni nede ben seni
başka hikayelerde yaşasak bile
ama sevdamız gibi tertemiz yüreğimizle
birbirimizin oluruz dualarının içinde yanlızca
olsun ve küçüğüm sen yinede hep gülümse.. ..