Uyuyordun Küçüğüm
Ay ışığı vuruyordu güzel yüzüne
Teninde süzülen gün ışıkları,
Bir fırtına çıkartır en küçük isyanları
Bastırır dualarla o en büyük duyguları
Sen büyüyordun küçüğüm
Gökyüzü değiyordu burnunun ucuna
Beyaz balonlar var etrafında
Görmüyordun o kırmızı pabuçları
Değişiyordun küçüğüm
O minik pembe şekeri kalbin biraz vurulunca
Dans ediyor kelebekler etrafında
Bir el uzanıyor o hafif omzuna
Hissediyordun küçüğüm
O sesler içinde uyuyunca
Ritimler birer birer sana karışırcasına
Kapat gözlerini küçüğüm
Bedenin ayrıluınca çizgiden
Karış hayata inceden inceden
Otlar yeşermeden toprağında
Sen hep gülümse küçüğüm...
Kayıt Tarihi : 15.6.2017 17:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Esra Erol 3](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/06/15/kucugum-319.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!