Küçüğüm Şiiri - İrem Aslan

Yoruldun mu can yoldaşım
Üzdümü sil baştanlar seni,
Yutkunmak için boğazına dizilenler
Kırmamak için cırpındıkların dağıttı mı içini

Bıkmadın mı memnun edebilme çabaların
Görülmüş mü hiç,insanın tatmin olabileni,
Uğraşma dünyayı güzelleştirmek için,
İnsanlar kötü,kendımı bildim bileli.

Ne oldu kendini ıspatlama cabaların
Kaç oldu? suya düşen hayallerin yuzebildimi
Nedir yanaklarından süzülen umutların
Sevgiyle bir can uzanıp, elleriyle silebildi mi?

Dön bak, gez bak aynalara sorgula geçmişi
Bugününe bir ders ekleyebildinmi?
Ölümlere tanık oluyorsun bir bir
Bir secde ertesi, başkası için,
gönülden dua ettinmi?

Acımasız olma diyorsun,daha beter yererim,
Bir dilim ekmeğe muhtaclıgı hissettinmi?
Çocuklar açlıktan ağlarken,5 çayını içebildinmi
Sevebildinmi senin olmayanı seninmiş gibi
Bir acıyı benimseyip uzulebildinmi

Herkes evine çekilip otururken
Sahipsizler için dertlendinmi
Bilemedin küçüğüm bilemedin
Zaman geçti dur diyemedin

Bencilliğinin gözü kör olsun
Önce başkalarına sonra bana diyemedin.