Küçüğüm Şiiri - Dilek Hokkaömeroğlu

Dağ başlarında ıssız bir koy bulmalı
Yaslanmalı umudun yamacına
Haykırmalı...
Korkarak yürümeli karanlıklarda
Uğultulu bir ruzgar değmeli tene ürpererek
Yıllar geçmeli suskun çığlıklar da
Sen konuşmalısın çığlık çığlığa
Kavga etmeliyiz inatla
Gülüşünde sakladığım mahcupluğumu öpmelisin
Hadi kalk gel demelisin her akşam olduğu gibi
Ben saklanmalıyım yine körebe oynayan çocukların körlüğünde

Kıskanmalıyım seni
Gözünün üstünde ki ay'dan
Yüzünde ki Güneş'ten
Ellerini ellerime vermelisin
İşte o zaman
Ben ölmeliyim...
Sensizliğin tapınağında

Dağ başlarında bir yamaç bulmalı
Savurmalı özlem etekelrini
Atlarcasına hüznün koynuna
Dokunmalı bir tutam yanağına hasret
Doğmalı gece gündüze eş..
Sen benimsin demelisin
Kol kola girmeli anılar
Beraber yürümeli

Küçüğüm demelisin yine bana
gülüşüne sakladığım mahcupluğum da
Öpmeli beni alnımdan
Sıcak bir düş
Gitmeli o zaman
Vakit çok geç olmadan...