Ben kırsal toprağın yaban gülüyüm
Sakın koklamaya kalkma küçüğüm
Belki bir mucidim, belki deliyim
Sen kendi, kendini yakma küçüğüm
Biraz arz edeyim bu garip hali
Yıkar tayfun gibi taşırır gölü
Bağrına akıtır gözünden seli
Sen kendi özünden çıkma küçüğüm
Dumanlar dağılmaz dertsiz başından
Dört mevsim donarsın kara kışımdan
Poyraz gibi eser vurur döşünden
Çileyi başına çakma küçüğüm
Yüreğinde devrim oldu bir anda
Karşıma çıktın sen olmaz zamanda
Mazime kulak ver inler kemanda
Kahredip kederle çökme küçüğüm
Nuh’um kıyamam ben goncacık güle
Bir heves uğruna düşürmem dile
Allah yardım etsin sendeki hale
Sende benim gibi çekme küçüğüm
Kayıt Tarihi : 23.1.2007 22:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Koklamaya kalkma sakın,küçüğüm.
Saksısı kırılmış,masa gülüyüm.
Dokunursan dağılırım, bırak küçüğüm.
çok derin manalar içeren bu dizelerini tebrik edyor saygılar sunuyorum.
TÜM YORUMLAR (17)