Ayağındaki ayakkabılar büyük
Sırtındaki kabanın küçüktü
Atkın bile yoktu, küçüğüm
Ve pek zayıftın
Yüzünü ayaz yakmış
Sonbaharda,dalın üstünde kalan
Son yaprak gibi titriyordun
Ve pek küçüktün
Bacakların,incecik
Gözüm sende kaldı
Birşeyler geçti aklımdan
Unuttum, tutamadım
Yanındaki ,babandı
Sırtında,paltosu yok
Yaşı daha genç
Lakin kırkını geçmişti görüntüsü
Ayaz onuda kavurmuş
Hayatın tüm yükü omuzlarında
Onu bir hayli yormuş
Öyle bezgin ki yüzü
Böyle dünyanın ben...Der gibiydi
Gözleri bomboş...
Kararsız, umutsuz..
Neden yaşıyorum der gibi
Elini tuttu, kenara çekti seni
Hani benim önümdesiniz ya!
Hani buralar sadece bizim gibilerin ya!
Üstelik dilenmiyor du
O an kendimden utandım
Okadar giyinmişliğim de
Üşüyor, donuyordum.
Habire atkımı çekiştirip
Yüzümü örtüyordum
Siz o durumda
Bense böyle
Hiç birşey yapamadım...
15/Şubat/2002
Etlik
Kayıt Tarihi : 23.12.2010 23:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sevgili antoloji şairi değerli kalem sayın: Nazlı Nalçacı,
Gönülden kopup gelen sevgi damlaları ile yazılmış muhteşem bir şiir olmuş. Beğenerek ve saygı duyarak okudum. Kaleminiz daim olsun.
Değerli eserinizi Tekirdağ'dan gönderdiğim tam puan ile selamlıyorum.
Her şeyin en güzelinin sizin, sevdiklerinizin ve sizi sevenlerin gönlüne göre olması dileklerimi sayfanıza bırakıyorum.
Sevgi ve saygılarımla efendim.
Dr. İrfan Yılmaz. ^^'^Tekirdağ.^'^^
keşke düşündüklerimizi yaşayabilsek ve mutluluğun düşüncede değil yaşamada olduğunu görebilsek
kaleminiz daim olsun saygılar sunuyorum.
TÜM YORUMLAR (47)