Küçüğüm Şiiri - Buse Erdoğan

Yine şarkımızı dinliyorum.
İçimde ne kadar güzel şey varsa canlandı birden…
Aşka dair tüm duyguları seninle yaşıyorum ben.
Seni seviyorum, seni özlüyorum, seni istiyorum…
Sen farklısın bambaşkasın benim için.
Yerin apayrı kalbimde!
Sanki sana ayrılmış bir oda vardı yüreğimde
Sen geldin,
Hep oradaymış gibi girdin içime…
Ben en çok
Sensizliğin bana verebileceği acıdan korkuyorum.
Seni kaybetmek…
Düşünmek bile istemiyorum bunu.
Çünkü sadece düşünüyor olmak bile
Canımı en az gerçeği kadar yakıyor.
Aslında hataydı sana bu kadar bağlanmak.
Yasak bir aşktı bizimkisi, imkansız bir aşk…
Döndük durduk bir şeyler yapabilmek için.
Çok çırpındık… Ama başardık…
Sevgimiz hep güçlü kıldı bizi.
Ve…
Gitgide bağlandık birbirimize.
Kopamayacak bir ip var şimdi aramızda.
Bu ipe düğümler atmak istemiyorum ben.
Ne kadar düğüm atarsak, her dokunuşta o kadar acıtır canımızı.
Eğer bir gün bir şeyler biterse,
Lanet etmek istemiyorum yaşadıklarımıza.
Benim söyleyeceklerim şunlar olmalı
“güzel bir şeydi bizimkisi bitmesi gerekiyordu ve bitti!
Seni sevmek bana her şeyden çok yakıştı…”
Ama bu sözleri söyledikten sonra dönmemeliyim bir daha arkama.
Hep küçüğün olmalıyım ben senin aslında…
Hep KÜÇÜĞÜM demelisin bana.
Bu sözü duymak hep mutlu etmeli beni.
Bu aşk masalı hiç bitmeyecekse eğer
Hep kendimden çok sevmeliyim seni. Sende beni…
Hani masallar hep mutlu sonla biter ya
Bizimki de öyle bitmeli.
Prensi öpünce prenses olan kurbağa,
Postunu çıkardığında güzeller güzeli olan civciv,
Altın saçlarını uzattığında her şeyi değiştiren Rapunzel’in
Masalı bile sönük kalmalı bizimkinin yanında.
Hep gülen göz bebeklerle bakmalıyız birbirimize.
Aşkımızla ün salmalıyız dünyada.
En önemlisi…
Ne olursa olsun, ne değişirse değişsin
Ölünceye dek sevmeliyiz birbirimizi.
Ölümüne olmalı her şey!
Hiç, ama hiç bitmemeli.
Tıpkı şimdiki gibi sevmelisin beni, bende seni…