Küçüğüm Şiiri - Özge Ünal 2

Aynı sokakta oturuyorduk
Hergün kızlarga gelirdi eve
Adı ESRARENGİZDİ
Herkez onun hakkında farklı şeyler söylerdi
Fakay kimse gerçeği bilmezdi
Kirli saçları vardı
Kahverengi gözlü kumral
Mahallenin kızları hayrandı ona
Bense NEFRET ederdim
Hiç kimseyle konuşmazdı sadece gelip geçerdi
Birgün onunla karşılaştık!
Çok güzel bir yüzü vardı
Bana gülümsedi..... ŞAŞIRDIM......
Ama yinede onu SEVMİYORDUM
Fakat o çok farklıydı
Gece boyunca lambası yanardı
Uyumak yerine onun evini seyrederdim
Onu sevmediğim halde herşeyiyle ilgilenirdim
Yavaş yavaş onu gözlemeye başladım
O'an anladım ki
Hep kenimi kandırmışım
Ona karşı hissettiğim şey SEVGİYMİŞ
Artık o eve gelmeden uyuyamıyordum
Yanına gelen kızları kıskanıyordum
Herkes onun hakkında kötü şeyler söylerdi
Ben hep onu savunurdum
Onunla karşılaşmak için hep kapıda beklerdim
Onu yine yolda gördüm bana göz kırptı
Yanımdan geçerken onu çağırdım
Acelem var KÜÇÜĞÜM dedi
Bana aramızdaki yaş farkını hatırlattı
Eve gidince ağladım, ama yaş farkı önemli değildi
Karar verdim ona İLANI AŞK edecektim
Onu bekledim, birgün o gelirken
Peşine düştüm o eve girdi
Biraz bekleyip kapıyı çaldım
Açtı ne var KÜÇÜĞÜM dedi
Adıı bile söylemeden
SENİ SEVİYORUM dedim
Gülümsedi cevap vermedi
-Evet dedim
-Ne evet dedi konuşmadı
Bir ay dışarı çıkmadım
Bizgün kızlarka konuşurken
Ambulans geldi
Onun evine girdiler
Sedyeyle dışarı çıkardılar
Önümüzden geçerken bende seni KÜÇÜĞÜM dedi
gözleriniyumdu! Kıpkırmızı oldum
Herkez bana bakıyordu
Ağlayarak koşmaya başladım
Akşama kadar sokakta gezdim
Göz yalarım durmadan akıyordu
Sonra eve geldim
Annemler ondan bahsediyorlardı
Ailesi yokmuş kendi gayretleriyle bu güne gelmiş
Sevdiği bir kız varmış
Sokak serserileri kızı öldürmüş
Eve getirdiği kızlar evi olmayan kılarmış
Kimi sevdiyse ölmüş
Çok sevip çok acı çekmiş
İntihar edip hastahaneyi aramış
Polisler evinin duvarında şu yazıyı bulmuşlar
SENDE ÖLME KÜÇÜĞÜM yazıyormuş.....! ! ! ! !