Feleğin sillesini yedim küçücük yaşımda
Boynum bükük kaldı şu zalim dünyada
Yaşıtlarım okurken okullarda
Ben büyüdüm sokaklarda
Ekmek parası için
Süründüm köşe başlarında.
Oturdum buz kesen kaldırımlara
Sitemler yağdırdım böylesi şansa
Kanayan ayaklarımı sildim
Satamadığım mendillere.
Gizli gizli gider ağlardım aşiyanda
Babamı çekiştirirdim annemin başucunda
Bu dünyanın çilesi artık canıma yetti
Yediğim dayaklar beni benden etti.
Yaralar açılsa da sinemde
Yitirmedim umudumu yüreğimde
İşkence dayağında bile.
Söz verdim aşiyanda anneciğime
Geleceğim yanına tez günde diye
Dönmemek üzere, seninle el ele anneciğim.
30 Eylül 2012
Halide KöksalKayıt Tarihi : 2.12.2017 00:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!