Küçücük Kıyamet Şiiri - Afşin Dualı

içimden gelmiyor, iyi davranmak,
aynaya bakıp, gerçeklerle yüzleşmek,
kayıplarım için yas tutmak gerek,
boynu bükük küheylanım,
neden insanoğlu inatçı,
ve halen düşündüğünün kuklası,
emre uyup, kurban oldu insanlar,
kurtlar vadisinde, av oldu bu kuzular..

kimi tekbirle, kimi sevdayla,
ya nefsiyle harbe çıkanlar..
dozu artırdık, sevgi dilinde,
lal olsaydı da dilimiz, eksik kalsaydık,
bir kulaç at, ne çıkar taa derinden,
silinmiş, izi kalmış günahlar hortlar aniden..

istemiyorum kimseyi, yalnız bırakın beni,
ne yöne dönsem, herkeste de iki yüzü kirli..
kusurlar aranır, kurcalanır, şikayet edilir
birilerine neden..!
ah eder mazlumlar ki iftiralara kefareten.
dünya durmak bilmiyor, dönüyor, değişiyor,
her ırktan insan, birbirine küsüyor,
kıyamet gelmeden, kaos çıkarıp savaşıyor,
kaybettiklerine ağlıyor sonra, neden..?