Penceresinin tebessüm ettiği,
Kapısında huzurun kol gezdiği,
Saksılarına neşe ektiğim,
Bahçesinde çiçekleriyle sohbet ettiğim,
Uzandığımda toprak ananın nasihatlerini dinlediğim,
Kısacası küçücük bir evdi...
Yıllar geçince anladım
Ev küçük ama hayallerim büyükmüş.
Ne o pencere bana tebessüm etti,
Ne o kapıda huzur buldum.
Şimdi pencereler kapalı,
Kapılar kilitli.
Bekliyorum şafak vaktini,
Gözlerim kapalı.
ve biliyorum artık!
Gecenin en karanlık olduğu zaman, sabaha en yakın zaman...
Tükenmiyorum ve tüketmiyorum düşlerimi,
Sadece erteliyorum...
Zaman: Gece yarısı
Yasemin YağızKayıt Tarihi : 26.4.2010 00:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Yaşanmışlıklara pişmanlık duymaktansa, bundan sonrasında yaşayacaklarıma sil baştan yeniden dedim ve...
![Yasemin Yağız](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/04/26/kucucuk-bir-evdi-dusledigim.jpg)
Küçücük bir evdi düşlediğim adlı şiirinizi okudum.Siz insan ve yaşamsal duyarlığın en can alıcı yönüyle şiir yazıyorsunuz.
Tebrikler şiirinizi paylaşıyorum.
saygılarımla
Yanis Bozikis
Atina Yunanistan
Yüreğinizin sesini mükemmel yansıtmış sınız
Duygular berrak ve satır geçişleri mükemmel
ve yürek sesi özgürce dizelere dökülmüş,
kutlarım.Mutluluk ve sağlık dileklerimle...
Selam ve saygılar...
TÜM YORUMLAR (30)