Küçücük Bir Çocuk Gibi Şiiri - Reşit Akdağ

Oğlum! Demişti babam, sesi nem dolmuştu o an,
Telefonda sanki sıcaklığı da vardı…
Sonra defalarca yaşadım o sesi…
Hala duyuyorum en olmaz yerlerde,
Gittiğinden beri,
Rüyalarım ıslanıyor, kalbim ağrıyor, dişlerimi sıkıyorum…
Tek bir ana bile hükmedememek ne acı!
Hani zaman derdiniz bunun da ilacı?
Zaman! Zaman değil, sadece tek bir an!
Tek bir an için geri getirin babamı!
Sadece sarılayım küçücük bir çocuk gibi…

Oğlum! Der anam, sesi nem dolarak hep,
Telefonda sanki sıcaklığı vardır…
Sonra defalarca yaşayacağımı bilirim o sesi,
Duyacağımı en olmaz yerlerde…
Eğer giderse benden önce,
Rüyalarım ıslanacak, kalbim ağrıyacak, dişlerimi sıkacağım…
Tek bir ana hükmetmeye kilitlenecek acı,
Hani zamandı diyeceğim bunun ilacı?
Zaman! Zaman değil, sadece tek bir an
Tek bir an için diyeceğim, geri getirin anamı!
Sadece sarılayım küçücük bir çocuk gibi…

Baba! Diyor oğlum kızım,
Telefonda sanki sesimle ısınıyorlar…
Sonra defalarca hatırlıyorlar sesimi,
Duyuyorlar en olmaz yerlerde…
Eğer gidersem onlardan önce,
Rüyaları ıslanacak, kalpleri ağrıyacak, dişlerini sıkacaklar, biliyorum…
Tek bir ana hükmetmek istetecek acı!
Hani zamandı diyecekler bunun ilacı?
Zaman! Zaman değil, sadece tek bir an!
Tek bir an için diyecekler, geri getirin babamızı!
Küçücük çocuklarım, sarıldığımı bilmeyecekler…

Ne de kolay kısacık anne deyip istemek!
Düşünmek zorken hem ve hissetmek imkânsız!
An kadar yakınken hem, zaman kadar genişken,
Söylesene anne, anne söylesene!
Neden tek bir an için ve sadece senin için,
Sadece senin için yorulamam ben?
Neden şimdi eserim, şimdi eserim de ben,
Neden senden uzakta, senden uzakta ben,
Uzaktayken senden ben,
Zaman kadar uzakta,
Tek bir ana hükmedip, durulamam ben?
Neden küçücük bir çocuk gibi,
Küçücük bir çocuk gibi sarılamam sana ben?

2.4.2007 Ordu