Küçük yüreğine kıyamadığım
Minicik ellerine doyamadığım
Nasıl bilebilirdim söyle?
Doğduğunda dünyam sen oldun
Küçük yüreğinle taşıdıklarının
Çektiğin tüm acıların
Nasıl veririm hesabını...
İster kız ister acıt canımı
Ama beni affet
Çünkü ben yanıldım bu hayatta
Masum bakışlarınla sormuştun ya
Babam neden gitti diye
Boğazıma düğümlendi yaşlar
Ve gözünden düşen her damlada
İçten içe eridim ben...
Yıllarca hep çabaladım
Aşk olmasa da razıydım
Gururumu hiçe saydım
Ama ihanetle yıkıldım...
Nerede bir baba görsem
Sıcak yüreğine evladını sarmış
Ve yakalasam bakışlarını
Göğsüme bir yumruk oturur
Sen özledikçe içim yanar...
Hayallerimiz bazen eksik
Sevdalarımız yarım kalırmış....
Nasıl anlayabilirdin ki
Sen benim küçücüğümdün...
Geceleri sakladığım hıçkırıklarım
Çaresizlikten yorulduğum hayatım...
Ben baban olamam ama
Sevgimle hep senin yanındayım
Ağlamak istersen doya doya
Sana hep açık bir kucağım....
Kayıt Tarihi : 13.11.2015 22:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiir içimi eritiyor her okuduğumda. DAYANAMIYORUM. ben okumaya dayanamazken siz bunu yaşamaya katlanıyorsunuz. Size kolaylıklar, gayret, kuvvet diliyorum.
Küçücüğünüz büyüyüp siz o acı günleri unutuuturacaktır umarım.
SEVGİLER...GÖNÜL DOLUSU. HEM KÜÇÜCÜĞÜNÜZE,, HEM DE SİZE SEVGİLER ÖĞRETMENİM...
Değerli Öğretmenimi bir kez daha kutlarım..
'Ah!
Şiiri kaçıncı okuyuşum, saymadım. Sayamadım...
Yani 'gözlerim müsaade etmedi', zayıf kaldı sanki, ya da dayanamadı. Üst üste geldiğinden mi bilmiyorum..
Galiba biraz da utandım, babalığımdan.. Her çocuğu olana 'konmamalı o ad' dedim! Ne hakkı var mahrum etmeye, kendinden? Annelerin üstüne mi farz sadece çocuklarına kol kanat germek, bir onlar mı fedakarlık yapar, bir başlarına mı getirdiler 'küçücüğü' dünyaya!
Ne desem ki şiire ben?
Ezilmeden, un ufak olmadan hangi insan duyarsız kalabilir, hele baba ise...
Öğretmenim.. Ayrılamadım sayfadan, inanın..
Size hayranlık duyduğumu söylememe izin verin..
Ve nolur o kucağınız hep açık kalsın, bırakmayın 'küçücüğünüzü', büyüyecektir elbet, hem de yaşıtlarından çok daha erken..
Gururu, kıvancı size kalacaktır.. Vicdanınız her zaman rahat olacaktır..
Utanması gereken belki şimdi değil ama sonunda mutlaka o utancı yaşayacaktır!
Güç diliyorum, sabır diliyorum.. Küçücüğünüzü öpüyorum gözlerinden..
Ve bir kez daha hayranlığımı ifade ediyor, bizimle paylaştığınız 'samimi şiirinizi' ve sizi içtenlikle kutluyorum..'
Bir 'anne duyarlılığının' çığlık çığlığa haykırışı olan bu içli ve çok güzel şiiri bir kez daha kutlarım....
Yüreğinize sağlık Gönül Hanım............ Sevgilerimle........
TÜM YORUMLAR (27)