Kûçek Şiiri - Gülsüm Baykara

Nefesime tıkanan bir yumru
Kazıdığım demin uzvu
Ve tırnaklarıma geçirdiğim su
Sabra selamet yorgunluğu bu

Senin setlerine vurduğum ket, şu;
Hûnuma karışan bir ahenk ve suyun köpüğü

Denize yanaştım beklemezken akşamüstü
Yanaştım yanaştı yanıma kûçek muna
Algılarken zemheri çarptı gerçeküstü
Değdi dışı gerçek gibi ellerime varlıklı doğaüstü
Sürüklesin istedinse seni bir yazı
Sil süpür kûçeği
Ve son önergem bu
Ben ve kendimden sana ve ona
Sana bana
Benden ekemediğim toprağına
Sussuzluğumun kahrına.....