Kucaktan Ocağa Şiiri - İbrahim Şahin 1

Dün
Çocuktun
Kucaktaydın
Baban maden işçisiydi
Yol beklerdi anan
Dua ederdi
Sağ selim eve gelsin diye
Bir gün geldi
Tabuta sarılı olarak
Çok ağladınız
Çok gözyaşı düktünüz
Ama onu geri getiremediniz
Gün oldu
Devran döndü
Büyüdün
Ekmek parasına
Asgari ücrete
Çaresiz
Baban yerine
Bu gün sen ocaktasın
Kar da kışta
Vardiyada
Sabahın serinliğinde
Yerin bilmem kaç metre
Derinliğindesin
Kazıyorsun
Belki de
Kaderini yazıyorsun
Yüzün kapkara
Şairin dediği gibi
"Siyah akar Zonguldak'ın deresi
yüz karası değil, kömür karası
böyle kazanılır ekmek parası."
Derken bir patlama
Ortalık toz duman
Bir ağırlık var üzerinde
Kurtulmaya çalışıyor
Nefessiz kalıyorsun
7 Ocakta
8 arkadaşınla
Ekmek parasına
Göz göre göre
Ölüyorsun..
Alınsaydı önlemler
Harcansaydı paralar
Ölür müydü babalar
Dul kalır mıydı analar?
Yetim kalır mıydı çocuklar?
Bu metan
Kör olası metan
Daha ne kadar
Bizi mateme boğacak?
Dün kucaktaydın
Bu gün ocaktasın
Toprak altında
Cansız şekilde..

07/01/2013-Cihangir/STANBUL