Kasım,03/07
Kucaklar…
O sıcacık kollar…
Kaç tanesi seni sevgiyle sarmalar?
Kaçının yanında ağladın ki
Ve kaç tanesi ağladın diye kaçmadı ki?
Sevgiler…
Sevgililer…
Ne bağbozumlarında bozulmadı ki…
Sana şiir döşeyenleri
Sen istemedin…
Şiir döşediklerin seni…
Bu nasıl bir yaldızdır ki! ...
Söndürüyor dokunduğu her yeri…
Ateşler…
Ah... Onlar yakıyor
Dokunduğu her yeri…
Söndükçe sende…
Sen ateşlerin peşinde…
Ahh… O kollar…
Bir daha sarmalasalar…
……………………
Ne o kollar sarmalar seni
Ne de şiirle döşenenler…
Ne sen memnunsundur hayatından
Ne de diğerleri…
Ahh… O yaşamın ahengi…
İlle de hayıflanacaktır birileri…
Gülgün KaraoğluKayıt Tarihi : 3.11.2007 19:25:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)