Benim İstanbul’umun bir çift ela gözü var,
Pendik sahilinden Adalara bakar gibi.
İstanbul’umun minik parmakları var,
Haliç sırtları gibi.
Minicik dudakları,
Sanki Bebek sahili.
Işıldayan gözleri, konuşmaya hasret ağzı var,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
