Benim İstanbul’umun bir çift ela gözü var,
Pendik sahilinden Adalara bakar gibi.
İstanbul’umun minik parmakları var,
Haliç sırtları gibi.
Minicik dudakları,
Sanki Bebek sahili.
Işıldayan gözleri, konuşmaya hasret ağzı var,
Eski Topkapı sanki.
Fırtınaya kapılmış insan seline,
Durun der gibi açıyor küçücük kollarını.
Ve kızıyor bazen çatıyor kaşlarını,
Bağrını ezen vicdansız çizmelere, kızan İstanbul gibi.
Yağmur kokusu var nefesinde bazen,
Kadıköy deki buhranlı hava gibi.
Benim İstanbul’um 4 üncü ayında,
Kendine yabancı ruhlar gibi.
Hoş geldin İstanbul’um hayatımıza..
Canım oğlum M. Ömer e.
Nurullah Zafer OkurKayıt Tarihi : 6.4.2006 02:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Oğlum Hayatımıza merhaba demişti. 30 yaşında baba olmuş biri için belkide 30 undan sonra yeni bir hayatla yeni bir hayata grmekti.. İşte onda istanbul var. İstanbul da da o..! Seviyorum seni oğulcuğum..
Sn. Nurullah Zafer Okur, evlat böyle birşey işte.. bir babaya özlemle ne şiirler yazdırıyor. Yüreğinize sağlık diyorum, beni alıp taaa İstanbullara götürdünüz. Toprağıma.. Tebrik ediyorum.
Saygı ve dostluklar yüreğinize.
uğradığım sayfanızda
bu güzel çalışmanızla karşılaştım.
tebrikler.
Yaşayacaklarınız
yaşadıklarınızdan
daha renkli
daha hareketli
daha bereketli
geçmesi temennsi ile
doğum gününüzü tebrik ediyor
sağlık mutluluk ve başarı dolu bir ömür
Yüce Rabbimden niyaz ediyorum
TÜM YORUMLAR (2)