Bakma gözlerinin karasıyla yakma bendimi,
Savurma saçlarını nazara verme kendini,
Beni benden alan gönlün, kedere bırakmasın asla sevdiğini,
Adı aşk ki, ab-ı hayat ki, daldıkça can bulmuş, İnler uzaklarda SENİ SENİ...
Gittin gideli doğmaz oldu güneş,
Sen oydun ki hayaller ötesine eş,
Gözler ki buğu buğu hala özlemekte,
Senli bir hayali sensiz seyretmekte...
Ve kapı aralandı,gidişin geldi aklıma,
Yalnızlığın ortasında artık bir yitiğim,
Her an koşup koşup sana geldiğim,
Nerede o benim ruhunu, özünü bildiğim,
Ben sensiz geçen dakikayı saniyeyi neyleyim...
Kaderin eşsiz bir cilvesiydi seninle buluşmak,
Sen bilmedin kalbe nakşedilen adını,
Kimlerle yok ettin seni seven o kadını,
Unuttun gittin şimdiye kadar belkide,
Çoktan başka duraklarda durdun,
Ah kim bilir zihninde neler neler kurdun...
Ben ki gözümün kalbimin nazarını yalnızca sana kilitlemişken,
Savurup saçlarını rüzgara,bir hayale dal ki;
Gönülden olsun...,
Bırak gülüşünü gökyüzüne, onu bulayım,
Sen ki tek çıkılır yolumsun...
Yokluğun ateşi sararken tüm bedenimi,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!