Kübra Erdoğan Şiirleri - Şair Kübra Erdoğan

Anlatamıyorum,
Deliriyor bazen hırçın oluyorum.
Sığamıyorum kendime fakat
Yaşıyorum seni tüm evrende

İnsan bu, nefsin
Kurbanı.
Yaşam, yenik
Fikirler izdihamı.
Dünya, koca bir
Körlük yarışması.

Ağır bir yolun yolcusu
Yüreğim.
Hiç sevilmemiş gibi
Yorgun.

Susuyorum

Ufak bir pencere ,
Sana çıkan tüm yollarım.
Yer, gök ve evren,
Sende bütünleşen.
Doğum ve ölümlere
Gebe toprağın,

...
Bir çocuk,
Örselenmiş bir neşeyle
Seni
Senden ayrı bir ücrada
Sana getirmekte

Bunalıyoruz,
Yerli yersiz
Sonsuz bir sükût benliğimizde.

Boğularak beton duvarlarımızda
Yaşıyoruz,