Geç kalmıştı oysa ki
Serzenişler içinde bekleyen o kadına..
Hangi sözlerin, hangi hatıraların yalnızlığıydı bu.!
Kaç kitap daha tozlanmalıydı raflarda
Hani o ruhunun derinliğindeydi yaşanmışlıklar
Çok mu ağır geldi hatıralar
Kaç mevsim daha yaşamak lazımı seni
Yürüdükçe yoruldukça yıprandı
bu aciz ruhum
Kaç mevsim yaşamak lazımdı seni
Bir bekleyenin var bir bekleyiş içinde
Gel diyemedim kal diyemedim
Dört nala koşuyordum
Sonunu bilmediğim uzaklara
öfkemi, hırsımı ,nefretimi ,sevgimi alıp.
Koca evrenin boşluğundaki noksanlıktın bende
Görünecek kadar yakın dokunamayacak kadar uzak
Varlığınla karanlığımı aydınlatırken
Hey sen..!
Evet evet sen
Bu çırpınışın bu yalvarışın..
Şu çırılçıplak bedenle koşuşturman neden ?
Vazgeçmişliğin ötesinde bir şey bu
Beklediğin bir şey mi var.!
Neydim ben neyleyim bu seni
Söylerim yarime gelme eyle beni
Binbir yol almış bu deli
Hey gidi seni hey gidi beni
Neydim ben neyleyim bu seni
El olmuş yarim belli
Esiri olmuş duygunun peşinden mi gitmek..
Yoksa Belirsizlikle ertelemek miydi hissetmek..? Bekleyiş içinde beklemek miydi sabretmek.
Yoksa Yoruldukça zamanı mı ertelemek..
Sahi Vazgeçmek miydi sevmek..!!
Mesafelerin aşamadığı bir yoldayız seninle
Uzadıkça uzayan yürüdükçe kaybolan bir yol
Bunca yıl birikmiş hasretin kırgınlığı var üzerimizde
Dokunamadığım bir kalp yarası hissedeceğim bir çabalayış
Ah gönlümün en ücra köşesinde koruduğum
Ah yalnızlığımın eksikliği
Yazgının bir parçasıydık
Ne geriye gidebildik nede ileriye
Sabretmenin mükafatı mı bize kalan
Yoksa açtığımız savaşın yenilgisi mi
Güzel şeylerin bekleyişi içindeydik oysa
Çiçekten bir yol olmaya çalıştık
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!