Doğa üzülüyor sen üzülünce
Ne zaman ağlasan yağmur yağıyor.
Düşünüyorum bazen
Acaba gök gürültüsü, şimşekler
Senin hıçkırıkların,haykırışların mı?
İstemiyorum yağmuru,artık yağmasın.
Ölmek...
Yalancı gözler
Yalancı gözlerin yalancı gözyaşları
Herkes ağlıyor...
Gözyaşları gülen bir tek sen;
Yaşım otuz beş değil, lâkin
Yarısında sayılırım yolun;
Peşimde keder ve hüzün
Ölmekle ölmemek arası.
Gözler kanla dolu birer çanak
Büyümek istemiyorum,
Çikolata yiyemem.
Anne, söyleme ninnini
Uyumayacağım.
Ne olur, büyütme beni.
Bir doğru gibiyiz,
Bir ucunda sen, bir ucunda ben.
Yanına koşuyorum, olmuyor
Sonsuza koşuyorum.
Benden o kadar uzaksın ki,
Sonsuz bir boşluktur yalnızlık;
İçi anılarla dolu
Büyük, derin bir kuyu…
Ateştekiler gözyaşlarım mı?
Bundan mı lâlelerin ağlaması?
Karanlık ağlıyor
Gölgeye sığınmış korkudan.
Issız bir adacığa düşmüş
Ağlıyor, kaçamıyor.
Korkuyor, kaçmak istiyor
Ağlıyor gözyaşlarım;
Dostum, neredesin?
Arıyorum, bulamıyorum seni.
Her yer karanlık,
Düşüyorum karanlık göle.
Sen gittin,
Dünya durdu,
Gece gündüz olmaz oldu.
Kuşlar cıvıltısını keser,
Ağaçlar eski güzelliklerini kaybeder oldu.
Sen gidince,
Yine sensiz bir gün,
Gökyüzü karanlık, yıldızlar üzgün.
Sabahları doğmuyor artık güneş,
Isıtmıyor yüreğimi.
Çünkü sen yoksun.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!