Ellerim buz kesildi, olmamıştım böyle dost
O fahişe kaldırımlarda kanımı donduran küfürleri yediğimden beri...
O ADAMın koca elleri bana hiç bukadar yok gözükmemişti..
İçimdeki hayvanın susmadığı dönemlerde bir yaşamak düşlerdim hep..
Bana ait benden uzak bir yaşamak...
Yontuk düşlerle yaşamaya çalışmak
Kırık bir iç çekmeye nefes diye aldanmak
Düşlerinde koca bir adam yaratmak
Ve sonunda onu da kaybetmek
Ya da hiç bulamamak..
Gecenin karanlığına ladırmadan
Siyahlara bürünür bu hayat
İnsan olduğunu unutur da
İnsanla sınar adamı..
Yalnızlığın koyduğunu bilir
İnadına yalnız bırakır seni..
Kasım'da soğuk olur İstanbul geceleri
Gecenin yoksunluğu benliğini sardı mı
Daha bir tutmaz olur ellerin..
Daha bir titrer nasırlaşmış sözcüklerin..
Delice sevmeler gelir akla
Nefes almamı zorlaştırma çabası
Ve denize atılan sarhoş bir balıkçı narası
İsyanlarım sinmişken üstüme,
Neydi bu varolmayanların sefası...
Bedenimi ayırmaya çalıştılar o devden
Bir adam yaratmak haykırışlarla
Bir adam yaratmak fahişe kaldırımlara..
Geceleri sevmek ve bir adam yaratmak
Sevişmek o kaldırımlarla bazen de..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!