Kübra Şiiri - Cavit Başaran

Kırık dökük hayallerimi sokaklardan topladım
Üşüyordum yalnızdım seni hatırladım
Bana bakan alev gözlerinde ısındım
Ruhumda çiçek açtı aşkınla suladım
Acıyı tatlı uzağı yakın edermiş aşk yeni anladım
---
Kendini kaybeder kim olsa seni görünce
Üstelik unutamaz hayalini kurar ömrünce
Bırakmaz bu tutku insanı yara açar derince
Rüyalara yatar fallara bakar seni arar kendince
Ancak son bulur bu acılar ya sen yada ölüm gelince
----
Kaçıyorum diyesenden kızma bana
Üzülmeni istemem her şey senin uğruna
Bırakamam seni sadece ertelerim yarına
Rengarenk ettin dünyamı mecburum sana
Aşığım seviyorum ama bekleyişim senin uğruna
---
Kelimelere satırlara sığmaz sendeki bu güzellik
Üç tane tatlı sözle anlatmaya çalışmak delilik
Bakıyorumda her şey senin yanında sönük ve silik
Rakibinde olamaz hiç bir güzel üstelik
Aşıkta eder deli de eder sendeki bu güzellik
----
Konuş sen yada şarkı söyle büyülü sesinle
Üstüne birde dans et kendi kendinle
Bırak beni yemek yap sen pamuk ellerinle
Rica ediyorum çamaşırı topla çıkıp serinle
Ah melek yüzlüm ne yapıcam ben seninle
----
Kimsesiz odan da yalnız kaldığın zaman
Ürperiyorsa için sevgilim beni an
Bilki benim pencereleri sarsan
Rüzgar değil bilki benim haykıran
Aşkım sensizkende seninleyim her zaman

---