Şakak çatlatan bir sancı, Kubilay'ın mateminden.
Terki makus akıbet, açtığı yolun mabedinden.
O mabet ki inşirahı, nirengisi devrimlerin.
İftiharı mihrimah oldu halaskâr fedainin.
Millet ne kuldu ne de mensup, yıkmıştı imtiyazı.
Fehmetse fecaati maziyi, emsal vatandaştı.
Artık eşitler sözde eş, eşit eşitten pek üstün.
Dirilsen de görsen Kubilay, kahrından ölür müydün?
Kayıt Tarihi : 13.4.2025 02:43:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Devrim şehidi Mustafa Fehmi Kubilay'ın 23 Aralık 2023'teki yıldönümünün verdiği ilhamla, ertesi gün yazıldı.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!