Kubilay Öğütveren Şiirleri - Şair Kubila ...

Mevlana ne demiş;
GEL, NE OLURSAN OL, YİNE GEL.
Peki biz ne diyoruz?
Benim istediğim gibi olursan! GEL.
Önemli olan ne? ? ?
Konuşmak mı?

Ruh tekdir
Ve Tanrının ifadesidir
Bunu bedenlerde göstermektedir
İnsan bedeninde
Yüz ve beden ifadelerinde
Gülümsemede…

Sanma ki…
Bütün yollar kapalı
Ve kapalı tutulur
Her zaman, açığa çıkacak
Bir yol bulunur…
Umudunu asla kesme

Sen ben o yok… Biz varız
Hepimiz ayni sudan geldik aslında
Farkımız… Toprağımızda
Ayni güneş altında
Ayni havayı solumaktayız
Hepimiz BİRİZ

Seven kişi Sevgiyi bilendir
Her şeyi olduğu gibi kabul edendir
Olan şeyde/şeylerde bir suçlu aramaz
Varsa hata, kendinde arayandır

Seven kişi bilir ki

Anlamak…
Olanı
Ve biteni
Görmek…
Bir sevda denizinde
Tutkuyla dolu, bir aşk gemisi

Vakit yaklaşmışsa, sahi elden ne gelir
Bir ömür tükenmişse SEVGİSİZ n’edilir
Ölüm bize görünür, direnmek ne fayda
Yaradan çağırıyorsa, hoş gelir sefa gelir

Sevgisiz bir hayat zaten bir ölüm bana

BİR nedir? Diye soruyu sorarlar
Önemini bilmeyenler bunu ararlar
Fark etmezler ve farkı bilemezler
Olanlara şaşırıp şap şaşkın kalırlar

BİR, ışıktır. Sarar sarmalar evreni

İnsanoğlu hayatta hep bir şeyin peşinde oldu;
Kim? olduğunun.
Ve bu soruya hep bir cevap aradı durdu.
BEN KİMİM?
Sen kimsin? Biz Kimiz? Niye varız? Niçin yaşıyoruz. Varlığımızın nedeni ne? GİBİ…

BİLİYORMUYDUN?

Her şeyin…
Bir parçası olduğunu
Ve bunu anlamanın
Ne olduğunu