l.
Puslu hayallerine sarıldı uluorta
Gök hışımla ağlıyor, o gizli ağlıyordu
Parmakları titrerken nedametle, adeta
Saçlarını değil de bahtını bağlıyordu
Dilime neşter atan gözyaşına bakarak
Çaresizce seslendim; kendine öfken neden
Usulca fısıldadı dişlerini sıkarak
-Onca kıvrak yanlışın ahmak doğrusuydum ben
Anam kıyas yapardı köydeki emsâlimle
-Bak, anası babası muradını gördüler
Ben çamurdan ekmekler yaparken toy halimle
Evde kalmasın diye celladıma verdiler
Baba bana sahip çık içim yanıyor dedim
Babam kaşını çattı; aç mısın açık mısın?
Kadın, alkol ve dayak.. gönlüm kanıyor dedim
Dedi kocadır yapar, aklından kaçık mısın?
Gölgesini kendine iman ettiren kocam
Elâlemin gözünde kusursuz bir sanattı
Onun tarumarıyla hükmen silindi mânam
Sahipsiz bir çiçeğin bağrına diken battı
Yuvam deyip yandığım şu kubbesiz tekkede
Azabım bir ademin meramında müebbed
Adına hayat denen bu kanlar ülkesinde
İşte çürümüş ömür işte yıkılmış mabed
ll.
Sarsıyor benliğini dilindeki sert kavis
Gamzesine saklanmış beklediği bin özür
Gözlerinin içinde ne bir ışık ne bir his
Nefes alıyor lâkin ruhu sizlere ömür
Kayıt Tarihi : 17.7.2024 12:23:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!