Kubbeler Yurdu Şiiri - Necati Yazgan

Tâ Pamir’den beri hür dünyâmı,
Kaderin Türk’ü bulan ilhâmı,
Bizi fâtih kılan üstün duygu,
Hep asaletten ibâret kaygu,
Aynı îmânla çatılmış çatıda,
Bir cihân devleti kurmuş batıda.

Asya’nın taş gibi sert iklîmi,
Bir nesil halkederek kendi gibi,
Bir büyük çığ gibi gündüz ve gece,
Yaylâlardan bizi sevkettikçe,
Gördük encâmı nedir gök ve yerin,
Duyduk ilhâmını engin kaderin.
Yaylânın bozkıra gelmiş halkı,
Dağların dağları delmiş halkı,
Taşa hükmettiği her bir asrın,
Burda kurdukları her bir çadırın
Taşsız ufkunda çeker hasretini,
O çadırlarda yaşar heybetini.

O çadır halkına nûr indiği yıl,
Şarkın altın çağı îmânla akıl,
Yeniden fethedilen taş ve sesin,
Yeni girdikleri hür hendesenin,
Yaşıyor en ulu fânûsunda,
En güzel mâbedinin ufkunda,
Kendi zevkındeki bir dünyâyı,
Tâ Pamir’den beri bin hâtırayı.