Kubbeler BOMBOŞ Şiiri - Mustafa Yaralı

Bir varmış,bir yokmuş,canlar,cisimler.
İbretle bakınca,bak neler bomboş.
Bir an gibi geçer yıllar,mevsimler,
Zerreler,nüveler,habbeler bomboş.

Bir damla etmeyen varlık selinde,
Oynayanlar O’nun Kudret elinde,
Tevhit ilmi ile,ledün dilinde,
Mânâyı bulana maddeler bomboş.

Her yana gövdenin gölgesi vurmuş,
Hâkikati Hak’mış,Hak ise Nur’muş,
Rüzgar ses vermiyor,dalgalar durmuş,
Deryalar,ırmaklar,katreler bomboş.

Bir yer var yer değil,mekânsız mekân,
Beklide doğrusu,vatansız vatan,
Bir Pazar kurulmuş,alandır satan,
Şehirler,çarşılar,caddeler bomboş.

Bir âlem ki sonu yok,uçsuz.bucaksız,
Kâinat yolcusuz,yollar duraksız,
Bir ilim okunur harfsiz,vâraksız,
Okullar,sıralar,râhleler bomboş.

Nerde peygamberler,nerde veliler?
Nerede erenler,kırklar,yediler?
Bana; “Bu bir sırdır,sen sus” dediler,
Koskoca evren’de,kubbeler bomboş.

Ne tarafa dönsek boşluk denizi,
Yoklukta yüzüyor varlık gemisi,
Bu garip Yaralı “hiçlik” delisi,
Kulisler,perdeler,sahneler bomboş.

12.01.2000