ayrılık sezinleniyor
sonbahar rüzgarlarıyla,
gurbet çoktan başlamış,
göç ediliyor...
bilinmezliğe doğru bir yıldız kayıyor.
ve odamı aydınlatan; güneş değil,
bir mum aleviydi yalnız
yalnızlığımın içinde
korkuyor yalnızlık,
titriyor,
haykırıyor yalnızlık..
sonra hep yalnızmı kalacak?
yalnızlığım sınanmak istiyor...
koyvermiştik kendimizi,
gizemli bir yaşamdı oysa...
çaresizliği daha dünden benimsemiştik
hiç bitmeyecekmiş gibi
içimize çekmişiz,
kurak bir mevsimi...
Kayıt Tarihi : 17.9.2008 12:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şair Mahawatch](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/09/17/kuark-mevsim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!