Ku Şiiri - Erol Dal

UNUT
kelimesi kelimesine KUNUT ile birdir.
Yani birşeyler KUNUTA döndüyse unutmak üzere hazırlar zihin kendini.

Önce dokundukların silinir,
sonra öpüşlerin birer kar tanesi gibi asfaltta erir.

Bir ara anımsarsın;
Dua mıydı nefretmiydi neydi sahi bu koku dersin!

Metro uzaklaşınca
bir anda kendine gelirsin
yaşam akar gider;
tünelde sonrakini mecburen beklersin.

Unutmak en iyisi belki de.
Unutmak acıların kor olduğu ocaklarda bir kül gibi
ne söndürüyor
ne de ısıtıyor
avuçlarımda su.

Dökülmesin diye çabalıyorum ama
Buharlaşıyor ve güneş doğmak üzere.
Oki/Mekan/050416