ah, ağaçların dağıldığı yer!
bir kadın durur, -ve
kendi hüznünü bekler
aşklar toplanır, günler derlenir,
beklenen sözler
söylenir, biter...
ağaçlar, unutmaktır; bellekse,
yapraklardır, -ki ağır ağır
ve birer birer
bir Za
..........
..........
Kayıt Tarihi : 30.12.2000 20:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!