Kronikleşen zaman senaryosu

kronik bir hastalık gibiydi zaman
kentin sokaklarını saran bir düşman
tanrının elleri yoktu artık
ben onun bayram telaşınıda bilirim diyor
piç olmuş zaman
o da kirli bir savaşın ortasında yitirdi avuçiçlerini
yazılmış bir senaryonun figüranıydı artık
milyon yıl önce katledilen dinozorun açlığı hüzün den
siyaha bürünmüş bir düş gördüm kabusa evrimleşen
artık tanrı bir kanser hastasıydı
şizofren düşlerimize olur olmaz giren
susmak ölümdür bazen çatallaşan dilim
yılanın inine girdi geçmiş zamanın emir kipiydi zaman
kentin musluklarında şehir şebekesini hiçe sayan bu kan
zehirli bir sen damlası olacak tenimde akan her damla
sınır tedirginliğinde bekleyen çocuk çığlıklar atacak
amca teyze aç kapıyı düşlerime
sonrası koca bir sessizlik bu belki muamma
yazan hiçbir parmak savaş meydanında değil şimdi
güvenlik önlemleri arttırılmış bir anne karnıydı odamız
ve anne rahminden içeri girdi yeryüzünün kirli kan sızıntısı
şimdi hepimiz yalvarıyoruz aslında annemizin doğurganlığına
ne olur aç kapıyı al içeri bizi yeniden
kaçıncı iblis in kehaneti bu bilinmeyen bir denklem şimdi
ama deccalin bizim annemizin karnından doğduğu
koca bir yalan,varlığı ispatlanmamış sentez saçmalığı
aslında yaşamadı yeryüzünün hiçbir noktasında insanlık
bir virgül daha koydu sadece ölümlü damarına
altın vuruşu bu insanlığın goldfly bir bar tuvaletinde
kendine yenik düşen bir hayvani açlık türedi
doğması imkansız çocuğun yağmalanan düşlerinden
söz veriyorum size kan durduğunda
şiirim bir kızılay çadırında kan bağışında bulunacak
ama şimdi sus ne olur sus yazılan her kelime
kan kaybetmek zorunda
via vigilandum