Kronik Vaka Şiirleri - Şair Kronik Vaka

Gülümsemen biraz gece,
Birazda geceyi yakan
Ateşböceği aslında
Biraz turuncu biraz sarı
Biraz da sen

Anlamıyorsun,
Anlamıyorsunuz
Kırmızının dibini sıyırdım
Sayfa doldu
Siyaha geçemiyorum
Fırça kırık

Şimdi ince ince süzülüyor
Gök'yüzünün yaşları
Sensizliği yudumluyorum
Boğazıma diziliyorsun

Bittik değil mi
Usul usul...
Oysaki kapının eşiğinden yeni geçmiştik
Hoş gelmelerinin sarhoşluğu üzerimdeyken
Gözlerimiz sevişiyorken bittik
Dillerimiz iki bıçak gibi biledi birbirini

Bu zihnimin sana vedası
Bi otogar köşesinde
Ya da bir tren garında
Belki bir anne ağlıyor
Belki bir çocuk
Birileri en sevdiğine ediyordur vedasını