İnsanın yüreğinde, kocaman bir yarayla nefes almaya çalışması
Kronik bir acı
En zor olanıda, bu acıya alışarak yaşaması
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Dize haline gelmeyi basarabilseydi keske.
İnsanın yüreğinde, kocaman bir yarayla nefes almaya çalışması
Kronik bir acı
En zor olanıda, bu acıya alışarak yaşaması
Kutluyorum kaleminizi.
ne melekler ne azizler erişebilirlerdi aşkın büyüklüğüne..erişsen yanarsın uzaklaşsan donar..ah aşk! hem dermansın hem ferman...
kutluyorum..başarılar
kolay gelsin ....yüreğinize sağlık
İnsanın yüreğinde, kocaman bir yarayla nefes almaya çalışması
Kronik bir acı
En zor olanıda, bu acıya alışarak yaşaması
Takip ettiğim kadarı ile güçlü bir karaktere sahip olmalısınız ki bu kadar acıyla hala onu hatırlayabiliyor hatta ona yazabiliyorsunuz bence bu kadar demelisiniz yada dediniz bilmiyorum sadece umuyorum anlayabilen anlayışa sahip olan için duyarlı olmak herzaman kazandırır. : ))
Bir an kronik olduğunu unut
Unuttuğun anda başlar umut....Tebrikler...
Bu şiir ile ilgili 6 tane yorum bulunmakta