Şöyle bir durup da
yeryüzüne baksana..
Ne çok koşuşturuyoruz oysa
oradan oraya
ve dahi sonsuzluğa...
gittiğimizi bilmeden.
Bilsek de gönül verip büsbütün
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta