Kromatik Şiiri - Sueda Demirhan

Şöyle bir durup da
yeryüzüne baksana..
Ne çok koşuşturuyoruz oysa
oradan oraya
ve dahi sonsuzluğa...
gittiğimizi bilmeden.
Bilsek de gönül verip büsbütün
ermek muradına.. peki ne zaman?
Bir kuşun kanadında bulabilirdik mutluluğu oysa
Belki bir kirpinin adımlarında..
Şöyle bir baktım kumbarama
Ya hiçbiri olmasa?
Bütün boyalarını yitirmiş bir ressam gibi,
eskiz çizer dururdum boş yapraklarıma
Öyle de yaşamak vuku bulur muydu damarlarımda?
Yaşanırdı elbet
Ama hiç kimse renkli bir hayatı,
siyah beyazla değişmezdi ya!

diyorum ki dostlarım
kromatik renkler girmeli hayatıma,
siyahın eline tutsak değilim
belki örselenirim,
lakin ferah düşüncelerim...