Krizantemler fısıl fısıl içimde.
Ben, koyu kahve gözlü kadın,
“Sana âşık oldum.”
Gurur duyuyorum kendimle.
Şimdilerde düş kaçkını,
Sana geliyorum her gece…
Nöbetimde kelebekler,
Peşimde krizantemler…
Bir cümbüş, geliyoruz evine.
Uyuyorsun.
Bir çocuk gülümsüyor yüzünde.
Düzeltiyorum özenle, yastığa dağılan saçlarını,
Bahar yağmuruyla yıkanan
Kırları kokluyorum teninden.
Ah! Ütopya benimkisi…
Acıyorum kelebeklere,
Krizantemlere acıyorum.
Gözlerine dahi dokunamadım yüzlerce sene!
Sevdiğim, aç gözlerini!
Bir rüyada olsa bu,
İğde, ıhlamur, hanımeli mevsimleridir yaşadığım.
Gel diyorum sana.
Bu sefer krizantem diliyle…
Sen uykusuzluk nedir bilir misin
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?
Devamını Oku
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta