Krizantemler fısıl fısıl içimde.
Ben, koyu kahve gözlü kadın,
“Sana âşık oldum.”
Gurur duyuyorum kendimle.
Şimdilerde düş kaçkını,
Sana geliyorum her gece…
Nöbetimde kelebekler,
Peşimde krizantemler…
Bir cümbüş, geliyoruz evine.
Uyuyorsun.
Bir çocuk gülümsüyor yüzünde.
Düzeltiyorum özenle, yastığa dağılan saçlarını,
Bahar yağmuruyla yıkanan
Kırları kokluyorum teninden.
Ah! Ütopya benimkisi…
Acıyorum kelebeklere,
Krizantemlere acıyorum.
Gözlerine dahi dokunamadım yüzlerce sene!
Sevdiğim, aç gözlerini!
Bir rüyada olsa bu,
İğde, ıhlamur, hanımeli mevsimleridir yaşadığım.
Gel diyorum sana.
Bu sefer krizantem diliyle…
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Devamını Oku
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta