Kriz çıkıyo Şiiri - Ahmet Canbaba

KRİZ ÇIKIYOR

Şu bizim mecliste Cumhurbaşkanı
Kitabını atsa kriz çıkıyo
Biri, niye böyle yaptın der gibi
Kaşını bir çatsa kriz çıkıyo

Bir şeyler demiyor her şeyi bilen,
Nedense onlardır gene son gülen,
Suçlunun suçunu üstüne alan,
Bülbül gibi ötse kriz çıkıyo

Umudunu çaldıranlar ölmeden,
Çile çeker, çileleri dolmadan.
Halkın çıkarını kimse bilmeden,
El altından satsa kriz çıkıyo,

Kimi çiçek sular koşarken aşka.
Kimi çıkmak ister iki kez köşke.
Kimi A.E.T den değil de başka,
Doğru yoldan gitse kriz çıkıyo.

Durumu zenginin durumu gibi,
Yorumu yetkili yorumu gibi,
Soygunu sigorta kurumu gibi,
Hortumlayıp batsa kriz çıkıyo.

Başkasının işi için koşarda,
Dostu çelme takar bilmez düşerde.
Eşi için değil, gözü dışarda
Başkasıyla yatsa kriz çıkıyo.

Esnaf Muşta, Amasya da, Çorumda ,
Açız diyor çocuğumda, karımda.
Vergisini ödeyemez durumda.
Kasayı fırlatsa kriz çıkıyor.

Vatandaş vazgeçti etten, kaşardan.
Zora düşen iş istedi Taşardan.
Doktor korkar oldu Durmuş Yaşardan.
Bakanı bir itse kiriz çıkıyo