Her fısıltı bir boran kalay açmaz bakırı,
Göğün rengini kıran gün bile kirli sarı;
Sokağın ruhu viran şu kristal şehirde.
Baş omuzun restinde püsenler diken gibi,
Buz denizi üstünde bel veren yelken gibi;
Zemherinin mestinde şu kristal şehirde.
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
