Yüzün
eskirek bir anıtın toz tutmuş yanı
ve ikincil hazinelerle avunan çocukların
azar işitmiş yalnızlıkları.
Akşam dönerken semalarına kızıl kırlangıçların
aleve benzerlikleridir yüzün,
kıskandırır kıskançlıkları.
Bir gün temelinde bir dinamiti
-ki fitili tutuşmuş-
sevdamın örtüsü örtmezse
bir sebebi yine sevdam olur
ve parçalanır bu Kristal Krallığı...
Ah, Kristal Krallığı'nın
-yani sevdamızın-
güneşin renkli oyunlar oynadığı zemininde
bir çocuk vurulursa
yüreklerimizde de vurulur ikimizin...
Kan bulaşmaz mı ellerimize?
(17 Eylül 1994)
Aşkın GüngörKayıt Tarihi : 21.7.2003 14:09:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!