Ne kadarda imrenmiştim oysa ilk gördüğümde.
Kıpkırmızıydı yaprakları, ışıltılarla kördüğümde.
Ve kıvrım kıvrım hali, sanki utangaç bir yakut
Ne söylenir ki bu kristal güzelliğe, sözler ancak sükût.
**
Ve imrendim o zaman, çünkü çiçek kadar güzeldi.
Ve hep öyle kalacaktı, işte bu güzelliğe de bedeldi.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta