Ne kadarda imrenmiştim oysa ilk gördüğümde.
Kıpkırmızıydı yaprakları, ışıltılarla kördüğümde.
Ve kıvrım kıvrım hali, sanki utangaç bir yakut
Ne söylenir ki bu kristal güzelliğe, sözler ancak sükût.
**
Ve imrendim o zaman, çünkü çiçek kadar güzeldi.
Ve hep öyle kalacaktı, işte bu güzelliğe de bedeldi.
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta