yoksulluğa fakirliğe alıştığım kadar
yokluğunun yoksulluğunda bir garip yolcu gibi
alışamadım ne seni getiren mevsim rüzgarlarına
nede seni sevmeye bu kadar can atan bu bedene
şimdi yokluğun ölüm fırkateyni
pimi cekilmiş bomba
harp meydanında mühimmatsız bir er
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta