Tükendikçe yaşam süremiz, gürültüyle akan suları özler özümüz
Kırık sözler meyhanesinde kadehler aşka kalkar, ağlar yüreğimiz
Bütün susuşların bedeli özlemdir, kristal bir sepkendir hüzünlerimiz
Yaşanmasız bir an dolaşır damarlarımızda, üşür durmadan ellerimiz
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
