Kristal Şiiri - Salih Fevzi Akın

en son ne diyorduk yaşarken
kırarken sağlam olmayanı zaten
ne diyecek insanlar ölürken
bir sinir savaşı insanlar yaşarken

bana derdini söylesen ya gönül
kim kazandı nefretten hangi gün
hiç yoktan ölmek gibi bu bir zül
ya beden ölür ya ruh ya solan sümbül

ince hat bir yanı husumet harp
bir yanı muhabbet o da harap
en anlaşılmaz şey ki anlaşamamak
en onulmaz an ki tartışmak

kıymeti yok kırılınca kristal
gözlerde zan ah bu ne iz`an
varsa bir yer edilen bir kalb-i insan
sahip olduğu tek gerçek vatan